Starshoe Breda

Met goede schoenen kun je natuurlijk niet altijd blessures voorkomen. Al je te veel, te hard traint, weinig rust, of er iets anders lichamelijks met je aan de hand is, dan krijg je tóch een blessure.

Aan de andere kant kan een schoen wel degelijk klachten veroorzaken, wanneer die schoen te zacht, te hard, te stug, te slap is, een verkeerde pasvorm heeft, etc. Een blessure is toch vaak een optelsom van meerdere factoren, waarvan de sportschoen er één is.

Hieronder vindt U uitleg over een aantal veel voorkomende blessures:

Achillespees   Scheenbeen   Kuit   Hiel   Voorvoet   Knie   Blaren   Blauwe nagels   Heup

Achillespees blessures

De achillespeesblessure is een veel voorkomende sportblessure. De achillespees is de pees van de kuitspier. Deze blessure ontstaat meestal ten gevolge van teveel rek op de achillespees. Overrekking ontstaat wanneer de kuitspier te kort is, of omdat de voet teveel naar binnen (pronatie) of naar buiten (supinatie) uitzakt tijdens belasten. Ook een te zachte schoen kan de oorzaak van overmatige rek zijn.

Andere oorzaken zijn:

• te hard, te veel, te lang trainen
• te weinig herstel
• verkeerd belasten t.g.v. een blessure elders in het lichaam
• te veel op de tenen lopen
• diverse andere lichamelijke afwijkingen, die een ervaren sport-arts of -fysiotherapeut kan opsporen

De verschijnselen zijn: pijn, roodheid, zwelling, warmte en problemen bij belasten, aanvankelijk alleen ’s morgens (traplopen!), of bij het beginnen van het sporten. In een later stadium is de pijn er ook tijdens het sporten, en neemt dan toe. In alle stadia is de pijn na het sporten nog erger. Vooral de volgende ochtend. Indien deze verschijnselen allemaal aanwezig zijn is er sprake van een serieuze achillespeesontsteking (tendinitis achillae). Niet alle verschijnselen zijn in de eerste stadia van de blessure aanwezig, maar bij een tijdige aanpak bij de eerste symptomen is de kans op een snel herstel het grootst. Bij verwaarlozen van de klacht is de kans op het ontstaan van een slepende, chronische blessure groot!

Behandeling:

In de acute fase: koelen met ijs of een coldpack (hoewel daarover de meningen verdeeld zijn, zijn er toch veel sporters die er baat bij blijken te hebben) en verminderen van rek op de achillespees middels een hakverhoging.
Verder: opsporen van de oorzaak en deze bestrijden, d.w.z in het geval van een te korte spier/pees dagelijks rekken (niet verend) tot een normale lengte is verkregen, en in geval van overpronatie of supinatie aanschaffen van de juiste sportschoen waarmee dit probleem zich niet meer voordoet. Wanneer het probleem niet met de schoen alleen opgelost kan worden, dan moet er mogelijk een corrigerende sportzool gemaakt worden, die in een bijbehorende schoen gelegd dient te worden.
Bij aanhoudende klachten een (sport)arts raadplegen, deze kan eventueel doorverwijzen naar bijvoorbeeld een fysiotherapeut voor behandeling van de klachten. Ook toepassen van medicijnen, soms d.m.v een ontstekingremmende injectie kan bij de behandeling horen. Bij langdurige klachten kan zelfs een operatie overwogen worden.

Een effectieve manier van het versterken van de achillespees is het excentrisch rekken. voorwaarde is wel, dat dit gedurende langere tijd gedaan dient te worden. Peesweefsel reageert namelijk traag.

Scheenbeenklachten

Scheenbeenklachten zijn klachten die vaak voorkomen bij beginnende sporters. Deze klachten zijn grofweg in te delen in twee categorieën: klachten langs de binnenrand van het scheenbeen en klachten aan de voorzijde van het scheenbeen.

Pijn aan de binnenzijde van het scheenbeen ontstaat door overbelasting van de spieren die aanhechten op de binnenste scheenbeenrand of het beenvlies van die binnenste scheenbeenrand. Dit kan komen doordat er te weinig demping is, het lichaam een wat langer durende repeterende belasting nog niet vol kan houden of doordat de voet tijdens belasten teveel naar binnen zakt ( = overpronatie). Deze klachten worden vaak “springschenen” of “shin-splints” genoemd. De behandeling van deze klacht kan bestaan uit: ijs of coldpack en verminderen van de belasting. Bij sporthervatting zal de belasting langzaam opgevoerd moeten worden en is het verstandig op een meer dempende onderlaag te gaan lopen (bijv. bos). Ook mag de loopschoen niet te oud zijn omdat de demping in de loop van de tijd sterk afneemt. Als de klacht veroorzaakt wordt door overpronatie zal een zogenaamde antipronatieschoen aangeschaft moeten worden. Een dergelijke schoen is aan de binnenzijde voorzien van harder materiaal zodat het te ver naar binnen knikken verminderd wordt. Het is zeer belangrijk te testen welke antipronatieschoen het best bij uw voet past; een antipronatieschoen kan ook té corrigerend werken, of juist te weinig. Omdat proneren een natuurlijk dempend mechanisme van het lichaam is, kan te veel afremmen van pronatie zelfs scheenbeenklachten veroorzaken!

Pijn aan de voorzijde van het scheenbeen wordt veroorzaakt door overbelasting van de voorste scheenbeenspier. Overbelasting van deze spier ontstaat vaak doordat de voet niet goed af kan wikkelen door bijvoorbeeld een te stugge loopschoen. Doordat deze spier intensiever aan moet spannen, ontstaat er zwelling binnen de spierkoker waardoor pijn ontstaat en men niet meer in staat is de spier goed aan te spannen. Hierdoor kan dan een klapvoet ontstaan. Dit is tijdens het lopen duidelijk hoorbaar. In de acute fase kan de pijn bestreden worden met ijs of een coldpack en vermindering van de belasting. Een oplossing voor deze klacht moet gezocht worden in een andere, meer soepele sportschoen waarin de voet goed af kan rollen.

Bij aanhoudende klachten is het verstandig een afspraak bij een (sport)arts te maken. Het kan zijn, dat de spierkoker, waarin de spier opgesloten zit, te strak om de spier zit. Dan zijn er andere maatregelen nodig.

Kuitklachten

De kuit wordt gevormd door een groep spieren die aan de achterzijde van het onderbeen liggen.  Zie het plaatje bij de achillespeesklachten. De twee grootste van die spieren gaan over in de achillespees, die vervolgens achter op de hiel aanhecht. Je gebruikt ze bij de afzet. De andere spieren in de kuit zijn spieren die verderop in de voet aanhechten, zoals de buigers van de tenen.

Een bekende kuitklacht is de “zweepslag”. Hierbij scheurt er plotseling een gedeelte van de kuitspier in. Bij een echte zweepslag, kijkt de getroffene meestal verontwaardigd om, omdat die dan denkt dat er iemand iets tegen zijn/haar kuit gooit, of dat er tegenaan getrapt wordt. Dit blijkt niet het geval te zijn, en het blijkt vrijwel onmogelijk nog normaal af te wikkelen. Er treedt een bloeduitstorting op, die later zichtbaar kan worden. Een (sport-)arts of (sport-)fysiotherapeut zal de omvang van het letsel eerst moeten inschatten om een juiste behandeling toe te passen. In ieder geval bestaat het eerste deel van de behandeling uit rust, dus niet belasten. Dit is absoluut noodzakelijk om het lichaam in staat te stellen de uiteinden van de gescheurde spiervezels weer aan elkaar te laten groeien. Het opbouwen van de belasting geschiedt bij voorkeur onder begeleiding.

Wanneer er sprake is van een klein aantal vezeltjes dat gescheurd is, dan kan soms 2 dagen rust, gevolgd door licht belasten (wandelen) al weer voor een snel herstel zorgen.

Kramp in de kuit is ook een regelmatig voorkomende klacht, die bij hardlopers meestal oververmoeidheid als oorzaak heeft. Verder zijn er nog vele andere mogelijke oorzaken van kuitkramp.

Belangrijke oorzaken van kuitproblemen zijn:

• te veel of te lang gelopen. Oplossing/preventie: geleidelijk opbouwen van de belasting
• plotseling explosief gaan bewegen (sprinten, springen) zonder daar voor getraind te hebben, of zonder goede warming-up. (tennissers, indoorsporters, technische atleten!). Oplossing/preventie: goede voorbereiding en voldoende warming up
• lopen op schoenen, die te veel pronatie veroorzaken, te zachte schoenen (vooral bij hardlopers), of te stugge schoenen (wandelaars en hardlopers). Oplossing/preventie: juiste schoenen kopen, en op tijd vervangen
• een korte, strakke kuit (vooral zogenaamde “”sprinterstypen””, hebben vaak wat dikkere en meer gespannen kuiten). Oplossing: eigenlijk geen, is aangeboren, maar bovenstaande faktoren zijn in ieder geval van belang!
• te veel op de voorvoet landen. Vooral bij het lopen van lange afstanden is dat vaak veel te belastend voor de kuiten. Oplossing/preventie: een schoen met voldoende hoogteverschil tussen voor en achter. Eventueel toevoegen van een hakverhoging in/onder de schoen.

Hielklachten

Onder de hiel verstaan we het achterste deel van de voet dat voornamelijk gevormd wordt door het hielbeen. Blessures aan de hiel komen komen het meest voor op twee voorkeursplaatsen. Dit zijn: pijn aan de achterzijde van de hiel en pijn aan de onderzijde van de hiel.

Pijn aan de achterzijde van de hiel wordt meestal veroorzaakt door de aanhechting van de achillespees of de daaronder gelegen slijmbeurs. Deze klacht ontstaat door toegenomen druk of rek aan de aanhechting van de achillespees of door druk op de slijmbeurs. In de acute fase bestaat de behandeling uit koelen middels ijs en ontlasting van de hiel. Na herstel kan de belasting weer opgevoerd worden. Het is hierbij dan wel van belang de oorzaak van de rek of druk op te heffen. Dit kan door het plaatsen van een hakverhoging (in geval van te grote rek) of het uitdrukken van de hielkap van de schoen (in geval van te grote druk).

Pijn aan de onderzijde van het hielbeen wordt meestal veroorzaakt door een te grote trekkracht aan de aanhechting van de peesplaat onder de voet. Hierdoor ontstaat een ontstekingsreactie met pijn en zwelling. Kenmerkend voor deze blessure is pijn ’s ochtends bij het opstaan die afneemt door bewegen. In de volksmond wordt deze klacht vaak hielspoor genoemd. Deze benaming is meestal niet juist. Een hielspoor is een uitgroeisel van botweefsel aan het hielbeen in de vorm van een kromme doorn. Deze aandoening is op een röntgenfoto vast te stellen. Indien er op de röntgenfoto geen afwijkingen te vinden zijn dan is er eerder sprake van een ontsteking van bovengenoemde peesplaat. Dit heet met een mooi woord fasciitis plantaris. Bij de behandeling van deze klacht is het belangrijk om te weten of er sprake is van een echt hielspoor of een fasciitis plantaris. Voor beide aandoeningen is het belangrijk de voet te ondersteunen om overrekking te vermijden. Een goede stabiele schoen met al dan niet een corrigerende inlegzool is een eerste vereiste. Daarnaast is het voor het echte hielspoor belangrijk de plaats van de botvorming te ontlasten door het maken van een uitsparing in de zool ter hoogte van het pijnpunt of door het aanschaffen van een viscoheel met een softspot.

Bij aanhoudende klachten is het verstandig een (sport)arts te raadplegen. Deze kan op basis van de bevindingen een behandeling instellen of u doorverwijzen naar een fysiotherapeut of specialist.

Voor meer informatie kunt u terecht op www.heelspurs.com (engelstalig, maar zeer uitgebreid).

Voorvoetklachten

Voorvoet klachten zien we vaak bij personen met een holvoet. Hierbij is sprake van een verhoging van de wreef en een toegenomen druk op hiel en voorvoet. Op de duur ontstaat door continue
druk op de voorvoet een doorzakken van het dwarsgewelf. De kopjes van de middenvoetsbeentjes gaan de ondergrond raken en de tenen krijgen de neiging om in hamerstand te gaan staan. Hierdoor ontstaat er pijn ter hoogte van de kopjes van de middenvoetsbeentjes. De zenuwen van de voorvoet raken bekneld tussen de middenvoetsbeentjes, en er ontstaat een branderig gevoel of prikkeling in de tenen. Deze prikkeling kan bij aanhoudende afknelling leiden tot een verminderd gevoel in de voorvoet.

De behandeling bestaat uit het corrigeren van de voorvoetstand middels een aanpassing aan de inlegzool. In extreme gevallen kan een complete steunzool uitkomst bieden. Ook is het belangrijk een schoen te kiezen die niet te zacht is in de voorvoet want dan kan deze verder uitzakken waardoor de klacht toe kan nemen. Ook een te smalle schoen voorin kan voor een beknelling van deze zenuwen zorgen.

Bij aanhoudende klachten is het verstandig een (sport)arts te raadplegen.

Knieklachten

Deze klachten zijn grofweg in te delen in drie categorieën:

• Algemene klachten rond de knie(schijf)
• Klachten aan de binnenzijde van de knie (mediale zijde)
• Klachten aan de buitenzijde van de knie (laterale zijde)

Algemene klachten rond de knie(schijf) zijn die klachten waarbij men niet nauwkeurig aan kan geven waar de pijn gelokaliseerd is. Deze klachten zijn vaak het gevolg van een algemene overbelasting van de knie zoals veroorzaakt door schoeisel waar de demping uit is, of een te langdurige belasting van het gewricht. Het op tijd vervangen van de sportschoen en het aanpassen van de belasting is vaak al voldoende om deze klachten te bestrijden. 

Klachten aan de binnenzijde van de knie worden meestal veroorzaakt door druk of rek aan de structuren die zich bevinden aan de binnenzijde van de knie. Het gaat hierbij om de binnenste knieband (rek) en de binnenmeniscus (druk, meestal in combinatie met een draaibeweging). Rek aan de binnenste knieband wordt veroorzaakt door het naar binnen zakken van de knie. Dit kan ontstaan doordat de voet tijdens het sporten teveel naar binnen wegzakt (=overpronatie). De binnensteband wordt bij elke pas gerekt en bij aanhoudende rek ontstaat pijn door beschadiging van de vezels waaruit de band is opgebouwd. Dit kan op den duur zelfs leiden tot een scheurtje in de knieband. De behandeling bestaat uit het aanpassen c.q vervangen van het sportschoeisel en gedoseerde rust. In de acute fase kan koelen middels ijs of een coldpack de pijn verminderen. Bij aanhoudende klachten is het verstandig een (sport)arts te raadplegen. Deze kan eventueel voor behandeling doorverwijzen naar een fysiotherapeut.

Klachten aan de buitenzijde van de knie worden meestal veroorzaakt door druk of rek aan de structuren die zich bevinden aan de buitenzijde van de knie. Het gaat hierbij om de buitenste knieband(rek), de aanhechting van de peesplaat van het bovenbeen(rek), de aanhechting van enkele spieren (rek) en de buiten meniscus (druk in combinatie met een draaibeweging).De klachten ten gevolge van rek zien we vaak bij sporters met een o-stand in de knie in combinatie met een afwikkeling over de buitenzijde van de voet (=supineren). Rek kan daarnaast ontstaan door overpronatie van de voet, waardoor er ten gevolge van het overproneren een draai van het scheenbeen naar binnen ontstaat, die rek veroorzaakt aan de buitenste knieband. Ook een instabiliteit van de heup, waarbij het bekken wegzakt, kan een vergrote spanning op de buitenzijde van het been opleveren. En dat kan ook weer leiden tot knieklachten aan de buitenzijde van de knie. Een nauwkeurige analyse van het looppatroon kan de oorzaak van de klachten vaststellen en bepalen welk schoentype of welke aanpassing de problemen kan oplossen. In de acute fase kan koelen middels een coldpack of ijs de pijn verminderen en na gedoseerde rust kan het sporten hervat worden. Raadpleeg bij aanhoudende klachten een (sport)arts.

Blaren

Blaren zijn een gevolg van aanhoudende wrijving of druk op dezelfde plaats.Dit kan ontstaan door naden van sokken (druk) of door schoenen die te ruim zijn (wrijving) of drukplaatsen veroorzaken. Als gevolg hiervan ontstaat op deze plaats vocht- of bloedophoping onder de huid waardoor de huid plaatselijk los komt van de onderlaag. Dit losgekomen huiddeel zal afsterven en vervangen worden door nieuwe huid.In eerste instantie ontstaat een verhoogde gevoeligheid en daarna een blaar.

Vochtblaren mogen met een steriele naald doorgeprikt worden, bij bloedblaren is dit niet aan te raden daar er dan gemakkelijk een ontsteking kan ontstaan. Door het doorprikken van vochtblaren kan het vocht afvloeien waardoor de druk en daarmee de pijn afneemt. De beschadigde huid kan afgeplakt worden met een huidvervangende pleister (bijv. Compeed) of met dakpansgewijs geplakte leukoplast. Hierna kan de sportactiviteit hervat worden. Bij kleinere blaartjes is doorprikken meestal niet nodig.

Om blaren zoveel mogelijk te voorkomen moet een sportschoen gezocht worden van de juiste lengte en breedte maat en is het aan te bevelen de juiste sokken te dragen: naadloos; goede pasvorm, die ook langere tijd behouden blijft; een goed vochttransport. Katoen is bijvoorbeeld een materiaal, dat wel vocht opneemt, maar het niet meer afgeeft. Een sok kan onmogelijk al het transpiratievocht, dat de voet produceert, en ook van de benen afloopt allemaal opnemen, en wordt dus nat. Moderne vezels hebben dit nadeel niet en zijn bovendien vormvast. Klik hier voor een interessante (Engelstalige) link naar een webpagina over sportsokken.

Sterk transpirerende voeten hebben een wekere huid waardoor eerder blaren kunnen ontstaan. Regelmatig inwrijven met kamfer spiritus kan de huid droger en daardoor harder maken. Gebruik liever geen talkpoeder, omdat dit zich kan vermengen met zweet en dan kan gaan klonteren aan de voet, waardoor er juist een drukplaatsen ontstaan.

Indien er toch nog wrijving ontstaat kan dit verminderd worden door de voet in te smeren met een substantie, die de wrijving vermindert (bijvoorbeeld vaseline)of door twee paar dunne sokken over elkaar te dragen. Sokken die het transpiratievocht van de huid af transporteren (bijv. coolmax sokken) hebben hierbij de voorkeur. Pantykousjes kunnen ook een goede 1e laag vormen.

U heeft gemakkelijk last van blaren tussen de tenen? Probeer dan eens de Feelmax teensokken. Deze hebben aparte “tenen”, zodat er minder wrijving tussen de tenen onderling optreedt. Ze zijn gemaakt van coolmax-vezels, welke extra goed vocht afvoeren.

Blauwe nagels

Blauwe nagels zijn op zich geen ernstige blessure, maar het kan toch vervelend zijn, daar het vrij lang duurt voordat de blauwe nagel weer vervangen is door een nieuwe.

Een blauwe nagel ontstaat door teveel druk op het nagelbed, waardoor er een bloeding ontstaat onder de nagel. Hierdoor komt de nagel los van het nagelbed en zal afsterven. Onder de blauwe nagel groeit geleidelijk een nieuwe en op een gegeven moment zal de oude nagel er af vallen.

Een veel voorkomende oorzaak van een nagelbed bloeding is te kleine schoenen. Men is snel geneigd om voor de sportschoen dezelfde maat te kopen als voor de dagelijkse schoen. Een sportschoen echter moet ongeveer een centimeter langer zijn dan de voet. Dit is nodig omdat de voet na een wat langere belasting uitzakt en dus groter wordt. Bij onvoldoende ruimte zal dan de langste teen tegen de voorzijde van de schoen stoten waardoor de bloeding kan ontstaan. Let dus bij het kopen van nieuwe schoenen op de juiste lengte! Een andere reden voor het ontstaan van blauwe nagels is het tijdens het lopen krommen van de teen waardoor over de top van de teen en het nagelbed wordt afgewikkeld. Hierdoor wordt de nagel in het nagelbed gedrukt waardoor er een bloeding kan ontstaan. In dit geval kan het helpen om de nagel goed kort te houden.

Heupklachten

Klachten die door sporters aangeduid worden als heupklachten zijn over het algemeen klachten die aangegeven worden hoog aan de zijkant van het bovenbeen ter hoogte van de uitstekende knobbel. Op deze plaats hechten enkele spieren aan die het bekken stabiliseren en er loopt een een peesplaat overheen, die naar de buitenzijde van de knie loopt. Hieronder bevindt zich ook een slijmbeurs. Deze structuren kunnen overbelast raken waardoor er een ontstekings-achtige reactie ontstaat, die pijn veroorzaakt in rust en die toeneemt tijdens belasten. Deze overbelasting kan ontstaan door een verkeerde beweging vanuit de voet, waarbij deze tijdens het lopen teveel naar binnen of naar buiten gestuurd wordt, of door krachtsvermindering van de heup stabiliserende spieren waardoor het bekken tijdens het belasten wegzakt. In het eerste geval kan een goede, bij het voettype passende, schoen meestal het probleem oplossen. Bij hardnekkige klachten kan het nodig zijn een steunzool aan te meten.In het tweede geval zal een oefenprogramma met spierversterkende oefeningen voor de heup stabiliserende spieren verbetering kunnen brengen.

In de (para-)medische wereld verstaat men onder heupklachten klachten die uitgaan van het heupgewricht. Dit veroorzaakt over het algemeen liespijn en startstijfheid, tevens raken de heupbewegingen beperkt. Dit kan duiden op gewrichtsslijtage/arthrose. Bij dit soort klachten is het verstandig een (sport)arts te raadplegen. Dit geldt ook voor aanhoudende klachten van de eerst genoemde soort.